نظرات ياداشت لذت

+ ازل

دفعه اوله كه وبلاگ شما رو مي خونم

چرا فكر مي كنيد دنيا جايي براي ادب كردن ما آدم هاست

اما نظر من فرق مي كنه ؟ معلم دلسوز كه روز اول شاگرد ناسپاسش رو ادب نمي كنه

به نظر من دنيا رو خدا آفريد تا بتونه لحظه اي كه يكي از بند هاش مي ره معراج رو ببينه و باتمام وجودش محو تماشاي اون بشه

خدا ما رو در دنياآفريد تا در وجود معشوق ازلي نيست بشيم

اگه به دور و اطرافمون يه خورده نگاه كنيم اينجا هم رحمت و نعمت خدا بي پايانه

دروازه رحمت و بخشش خدا هميشه بازه حتي برا اون انسانهايي كه به قول شما بايد ساقط بشن هر توپي كه به طرف اون بره دست خالي برنمي گرده

صد بار اگر توبه نمودي هزار بار ديگه هم وقت داري/ بيا طرف من

پاسخ

سلام. خوش اومدي. حرفاي شما همش درسته ولي من فکر مي کنم همه اينها هم جزئي از ادب کردن اون رفيق اعلي است. اتفاقا من فکر مي کنم يه معلم دلسوز از روز اول شروع مي کنه به تاديب شاگرداش. مسأله اختلاف نظر حقير و شما اينه که براي شما لغت ادب کردن بار منفي داره در صورتي که همچين چيزي نيست به عقيده من. ادب کردن به معني مجازات کردن نيست. يه جور کمکه به فرد براي اينکه به تعالي برسه، ضعفشو از بين ببره و به قوت تبديل کنه و.... ممنونم که بهم سر زدي و بيشتر ممنونم که نظرتو گفتي. اگر با اين توضيحات بازهم فکر مي کني اشتباه مي کنم خوشحال مي شم بگي. منتظر حضورهاي بعديت و نظراتت در مورد نوشته هام هستم.