ياد اين بيت افتادم :

آب در كوزه و ما تشنه لبان مي گرديم

يار در خانه و ما گرد جهان مي گرديم...

.

.

.

خوب است که پيدايش کردي و خوبتر اين که هنوز مي تپد دلت با ديدن يادگارش.