می‏گفت می‏کشانمت ، اما دروغ گفت
تا قلّه می‏رسانمت ، اما دروغ گفت
می‏گفت از تلاطم دریای غصه‏ها
مردانه می‏رهانمت ، اما دروغ گفت
می‏گفت اگر زمین و زمان را قفس کنند
زان هردو می‏پرانمت ، اما دروغ گفت
می‏گفت نقد جان که نه بذلش به کس کنند
مستانه می‏فشانمت ، اما دروغ گفت
می‏گفت زان شراب که حورش به کاسه ریخت
رندانه می‏چشانمت ، اما دروغ گفت
تائیس عشق «میثم» اگرچه وصال داد
این را که می‏رسانمت اما دروغ گفت